به‌نام خداوند توانا
امروز کابل، پایتخت کشور، شاهد یکی از بزرگترین، منظم‌ترین و مدنی‌ترین تظاهرات/راه‌پیمایی در تاریخ این شهر بود. شهروندان کشور اعم از پشتون، هزاره، ازبک، تاجیک، 
پشی، ترکمن، بلوچ و… با حضور در این راه‌پیمایی با شکوه در یک صف واحد، فشرده و مستحکم و با یک صدا مخالفت شدید و قاطع خویش را با تقلب‌های گسترده و سازماندهی شده از سوی مثلث کرزی، کمیسیون و جریان “تداوم تقلب” اعلان کردند.
راه‌پیمایی طرفداران “اصلاحات و همگرایی” در مخالفت با تقلب و حمایت از موضع‌گیری‌های اخیر این جریان، یک‌بار دیگر حمایت و پشتیبانی گسترده‌ی مردم، و توانایی این جریان را در بسیج مردم در قلب کشور به نمایش گذاشت.
حضور رهبران رده‌ی اول “اصلاحات و همگرایی” در این راه‌پیمایی، به خصوص حضور رهبر محبوب و مردمی این جریان، دکتور عبدالله عبدالله، به راه‌پیمایی روح، شور، هیجان و رنگ تازه‌یی بخشید. وی بدون هراس در میان مردم رفت و تا آخرین لحظات آنان را در این راه‌پیمایی بزرگ همراهی نمود.
مقاومت و قاطعیت در برابر خیانت، مقاومت و قاطعیت مردمی و دموکراتیک، شعار و پیام اصلی این راه پیمایی بود. طوفان و سیل خشم مردم در برابر تقلبکاران، اگر از اعمال ناشایست و غیر ملی خویش بازنه‌ایستند، در راه است.
بنده که شرف حضور در این راه‌پیمایی را چون هزاران شهروند مخالف با تقلب و خیانت به آرای مردم داشتم، برخی از چشم دیدها و برداشت‌های شخصی‌ام را چنین خلاصه می‌نمایم:
۱٫ این راه‌پیمایی پیام‌های روشنی به کرزی، کمیسیون‌های انتخاباتی، جامعه‌ی جهانی و مرم افغانستان داشت.
۲٫ حضور مردم در این راه‌پیمایی گسترده و چشم‌گیربود. هزاران تن در این راه‌پیمایی اشتراک کرده بودند و همه با یک صدا مخالفت خویش را با تقلب و خیانت اعلان می‌کردند و این بار مصمم بودند، به کسی، حتی به رهبران خودشان، اجازه ندهند به سرنوشت مردم از راه تقلب و تزویر معامله شود.
۳٫ از تمام اقوام کشور و جریان‌های سیاسی در این تظاهرات حضور داشتند. این راه‌پیمایی تبلوری بود از چهره‌ی ملی و فراگیر “اصلاحات و همگرایی”. پیرو و جوان باهم در این راه‌پیمایی دوشادوش یکدیگر علیه تقلب و خیانت کرزی و کمیسیون نامستقل انتخابات شعار می‌دادند.
۴٫ راه‌پیمایی برخلاف برداشت‌ها و پیش‌داوری‌ها به صورت مدنی، منظم و بدون هیچ حادثه، درگیری، دستگیری یا تخریب و آسیب به اماکن عمومی، املاک شخصی و… به راه افتاد و به خیر و سلامت به پایان رسید.
۵٫ نیروهای امنیتی و مردم دوشادوش یکدیگر در حفظ نظم باهم همکاری کردند و در یک فضای از دوستی و صمیمت راه‌پیمایی و اعتراض ادامه یافت.
۶٫ نه تنها در جریان راه‌پیمایی به محلات و اماکن عمومی آسیبی نرسید، که به محض پایان راه‌پیمایی، دسته‌های منظمی از راه‌پیمایان شهر را پاک و تنظیف کردند.
۷٫ برخلاف تبلیغات، به رغم رخصتی، برخی از دکان‌ها و مغازه‌ها باز بودند و خرید و فروش به صورت عادی ادامه داشت. فضای ترس و رعب در میان شهروندان و مردم دیده نمی‌شد. نگرانی و خشم مردم از تقلب و دستبرد به آرای آنان سرچشمه می‌گرفت و مخالفت با تقلب و تقلبکاران در سیما و شعارهای راه‌پیمایان به وضوح خوانده می‌شد.
۹٫ حضور مردم در صحنه و دفاع از حق شهروندی شان مرا به مردم‌سالاری و آینده‌ی این سرزمین به رغم جفا و خیانت عده‌یی شیادصفت و طماع به رأی مردم، امیدوار می‌سازد. باور، بلکه یقین دارم، مردمم دیگر از حق خویش، از حق مشروع و دموکراتیک خویش، عدول نمی‌کنند و آماده‌اند جلو تقلبکاران و خائنان را به هرقیمتی بگیرند.
۱۰٫ مقاومت و قاطعیت در برابر خیانت، مقاومت و قاطعیت مردمی و دموکراتیک، شعار و پیام اصلی این راه پیمایی بود. طوفان و سیل خشم مردم در برابر تقلبکاران، اگر از اعمال ناشایست و غیر ملی خویش بازنه‌ایستند، در راه است.
این یاداشت به تاریخ ۲۷ جون ۲۰۱۴ در صحفه فیس بوکم به نشر رسیده است.
نقد و نظر